Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Των εντός μου τα εσώκλειστα‏

Ψηλαφώ του μυαλού μου τις ατελεύτητες χαρακιές,
σερνάμενος σαν ρακένδυτος πληβείος στο ίδιο μου το όνειρο,
γλιστράω σε ανήλιαγες πενθοφορούσες χαραματιές,
κι αφουγκράζομαι της κίβδηλης Κασσάνδρας τον άστεγο χρησμό.

Τραυλίζω τον θάνατο που ρέπει σε μια μετουσίωση ερωτική
ογραίνοντας σε στέγνα νέρα που χάσκουν κλειδωμένα
του όλβου τα Ελευσίνια μυστήρια και η ατραπός
του καθαγιασμού μιας ποθητής γαλήνης.

Ασθμαίνοντας στα στήθια εσώκλειστη η Παναγιά αιμοραγεί
κι απο την πορφυρή θάλασσα αφρογέννητη Ερινύα καρτερεί
στα λείψανα που σκόρπισε ασελγόντας η ντροπή
κείτεται πλασμένη από Άδη η λεπρή, κουρελιασμένη μου φωνή.

Της τελευταίας προσευχής το πηγάδι η άμμος καυτή σφράγισε
και ο εσώκοσμος μου σκυφτός με χαμογελο που ρέει στο πλουτωνικό έρεβος
να νοσταλγεί τις μνήμες που δεν έζησε και να καταναλώνεται στο άγνωστο που ζει..

Χριστόφορος Αττικουρής Ολόκληρο το κείμενο εδώ!

Μετά από τη συμφορά

Μετά από τη συμφορά
και της ψυχής μου την περιφορά
το πρόσωπό μου άλλαξε χίλια χρώματα
κόκκινο την ώρα της οργής
κίτρινο την ώρα του φόβου
άσπρο την ώρα της κατακραυγής
μαύρο την ώρα του πόνου

Οι προσπάθειές μου ελπίδες φρούδες
επιχειρήματα αθεμελίωτα
είσαι μια άυλη ύπαρξη, πλέον μακρινή κι απρόσιτη
άφωνη ιδέα, άψυχη κι αμετανόητη

Μετά από τη συμφορά
την προσμονή δε δικαιούμαι
οι αναμνήσεις μου βάρκα στ’ ανοιχτά νερά
μ’ αυτήνε φεύγω, παραιτούμαι...

Μαρίνα Αποστόλου
17-4-2010 Ολόκληρο το κείμενο εδώ!

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Του κόσμου

Στη Σοφούλα μου

Του κόσμου

Του κόσμου τ’ άσχημα
του κόσμου τα στυφά
του κόσμου τ’ άγρια
του κόσμου τα θαμπά

του κόσμου οι λύπες οι κρυμμένες
του κόσμου οι ψυχές οι ματωμένες
του κόσμου οι υπάρξεις οι ραγισμένες
του κόσμου οι χαρές οι ξεχασμένες

της φύσης τα ανήμερα
της φύσης τα εφήμερα
της φύσης τ’ αναπάντεχα
της φύσης τ’ απαράδεκτα

του κόσμου ο ήλιος ο λαμπρός
για άλλους ζεστός και φωτεινός
του κόσμου ο ήλιος λαμπρός
γι άλλους θολός και παγερός

γιορτές φτιαχτές σημειωμένες
γιορτές ψευτιές και σκηνοθετημένες
από ανθρώπους ορισμένες
στου ημερολογίου τις σελίδες
από ανθρώπους διαλεγμένες
πάνω στης ύλης τις παγίδες

του κόσμου τ’ άπρεπα
του κόσμου μας τα βλοσυρά
του κόσμου τ’ άδικα
του κόσμου μας τα βδελυρά

της ζωής τα απρόσμενα
της ζωής τα απότομα
της ζωής τ΄αγκαθωτά
της ζωής τα χαμένα ποθητά.


Μαρίνα Αποστόλου
apostoloumarina@yahoo.gr

Ολόκληρο το κείμενο εδώ!